سرویس دعوت پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح
وجود صبر در زندگی انسان ( فردی یا اجتماعی ) یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است. ترقی و تکامل انسان ( از جهت مادی یا معنوی ) جز در سایه آن امکان‌پذیر نخواهد بود. سعادت و خوشبختی فرد و جامعه در گرو آن است و بدون آن نه دنیا پایدار ماند و نه دین برقرار. صبر یک ضرورت دنیوی است. در دنیا آرزوها برآورده نمی‌شود و آرمانها جامه‌ی تحقق نمی‌پوشد و کوشش‌ها به ثمر نمی‌رسد؛ مگر از رهگذر صبر. اگر کشاورز بذر بیافشاند، اگر باغبان نهال نو رسیده بنشاند ولی صبر پیشه نکند، چگونه از حاصل و میوه‌ی آن می‌تواند برداشت کند؟ اگر دانشجو صبورانه درس نخواند، نمی‌تواند مدارج عالیه را طی کند. اگر جنگجو در میدان کارزار بردباری را پیشه‌ی خود نسازد، چگونه می‌خواهد پیروز شود؟ پس کسانی که در دنیا به جایی رسیده‌اند، تلخی‌های روزگار را همانند شربت خوشگوار، جرعه جرعه سر داده و دشواریها را آسان گرفته، مسافتهای طولانی را با پای پیاده و برهنه روی خارهای مغیلان در نور دیده‌اند. صخره‌های سخت را با سر ناخن انگشتانشان تراشیده، اما در هیچ حالی بیم به دل راه نداده‌اند. در هر حال زره تصمیم و اراده بر تن داشته و مسلح به تفنگ صبر بوده و اگر زمانی بر زمین خورده‌اند، فوراً از جای برخاسته و به راه ادامه داده‌اند؛ هیچگاه تسلیم بدون قید و شرط دژخیم خونخوار نومیدی نگردیده و نور امید را از دست نداده‌اند.
ضرورت صبر برای اهل ایمان
اهل ایمان بیشتر در معرض آزارها و مصیبتها قرار می‌گیرند، زیرا دشمنانی دارند که همواره در پی ایشانند. توطئه‌چینی نموده و برای مرگشان روزشماری می‌کنند. ابلیس در برابر آدم، نمرود در برابر ابراهیم، فرعون در برابر موسی، ابوجهل در برابر محمد (ص) و.... چه کارها کرده‌اند. این وضع پیامبران الهی بود. حال مگر مؤمنان پیروان انبیاء نیستند؟ پس طبیعی است که پس از انبیای الهی، مصیبت و سختی بندگان مؤمن خداوند از دیگر بندگان بیشتر باشد.
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش می‌دهند
کسانی که گمان می‌کنند راه دینداری از میان گلستان و باغستان‌های ملوّن و سرسبز می‌گذرد و یک‌شبه به سرمنزل مقصود می‌رسند، از ماهیت ایمان و طبیعت دشمنان و ستیزه‌جویی مخالفان بی‌خبرند. نه! راه ایمان تلخی‌ها دارد، و هر قدمی که بر می‌داری آزمایشی برای تو است. « آیا مردم چنین پنداشته اند که به صرف آنکه بگویند ایمان آوردیم! رهایشان می‌کنند، و در بوته‌ی آزمایش قرارشان نمی‌دهند؟ حال آنکه ما امتهایی را که پیش از اینان بوده‌اند نیز آزمودیم. پس ناگزیر، خداوند مسلمانان را هم خواهد آزمود و معلوم خواهد گردانید که چه کسانی دارای ایمان راستین هستند و چه کسانی به دروغ ادعای ایمان کرده‌اند ». عنکبوت ( 3-2 )
شخص ایماندار به امید لقای الله و ورود به بهشت او قدم بر می‌دارد و تحقق این آرزو، بها دارد و بهای آن را نیز باید پرداخت. پرچمداران نهضت اسلامی ( و حتی پیامبران پیشین ) بهای بهشت را پرداخته و برای خود خریداری کرده اند و
از آن پس نیز برادران و رهروانشان هم باید همین کار را بکنند. « گمان کرده‌اید که به سادگی می‌توانید داخل بهشت شوید؟ هنوز که شما مانند امتهای پیشین به مصایب گرفتار نیامده‌اید. آنان آنقدر درماندگی کشیدند و زیانهای مالی و جانی به آنان دست داد و پریشان گشتند که پیغمبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند ( هم صدا ) می‌گفتند: پس یاری خدا کی ( و کجا ) است؟ ( لیکن خداوند هرگز مؤمنان را فراموش ننموده و پس از تعلیم فداکاری و آبدیدگی، به وعده‌ی خود وفا نموده و بدیشان پاسخ گفته که: ) بی‌گمان یاری خدا نزدیک است ». بقره ( 214 )
ابوطالب مکی می‌گوید :« بدان که صبر وسیله‌ی به بهشت در آمدن است و از دوزخ رها گشتن. در حدیث آمده است که:
بهشت با سختی‌ها آمیخته گشته و دوزخ با شهوات. بنابراین انسان با ایمان نیازمند صبر و مقاومت در برابر سختیهای روزگار است تا بتواند به بهشت درآید. و نیازمند صبر در برابر هواهای نفسانی نیز هست تا بتواند از آتش دوزخ بیاساید.»
الله اکبر و لله الحمد
نظرات